I dalje 260 članova Udruženja vojnih penzionera Crne Gore nema riješeno stambeno pitanje, a nepravilnosti u obračunu vojnih penzija i njihovom usklađivanju prema Zakonu o penzijsko-invalidskom osiguranju (PIO) i drugim važećim propisima nisu prevaziđene. Ove činjenice konstatovane su na jučerašnjoj skupštini ovog udruženja, na kojoj su razmatrani izvještaj o radu za tekuću godinu i program rada za narednu godinu.

Predsjednik Udruženja, Željko Vukić, u svom izlaganju istakao je da su vojni penzioneri, uprkos očekivanjima, ponovo naišli na prepreke u rješavanju svojih problema.

– Očekivali smo da ćemo uspjeti da bar otpočnemo proces rješavanja nagomilanih problema iz prethodnog perioda, ali su opet političke prilike bile prepreka da se to i ostvari – kazao je Vukić.

On je naveo da su i ove godine imali sastanke sa predsjednikom Skupštine, kabinetom predsjednika Crne Gore i kabinetom ministra odbrane, ali da su svi ti susreti završeni samo na obećanjima, bez konkretnog pomaka i predloga za rješenje problema vojnih penzionera.

Takođe, istakao je da još nisu imali sastanak sa predsjednikom Vlade Crne Gore, iako su uputili više zahtjeva, među kojima i poslednji u oktobru.

Vukić je naglasio da će Udruženje i dalje pokušavati da njihovi zahtjevi budu prepoznati od strane nadležnih institucija i da se nadaju da će se pronaći načini za rješavanje problema koji su se nagomilavali u prethodnim godinama.

Kada je riječ o nepravilnostima u obračunu vojnih penzija, Vukić je objasnio da zbog trenutne političke krize i nepopunjenosti sudova, nisu postignuti značajni pomaci.

– Obraćali smo se advokatima koji vode procese pred redovnim sudovima, a njihov savjet je da treba sačekati stabilizaciju situacije, kada će se izabrati i popuniti svi sudovi i tužilaštva viših nivoa. Tada ćemo moći adekvatno reagovati na zamrznuto stanje i omogućiti nastavak započetih sudskih procesa – kazao je Vukić.

Predsjednik Skupštine Udruženja, Ekrem Klepo, napomenuo je da je ova godina bila slična prethodnoj, ali da su se, uprkos teškoćama, ostvareni brojni radni ciljevi. Klepo je primijetio da su najavljena povećanja plata za aktivna lica u Vojsci Crne Gore, kao i planovi za rješavanje stambenih pitanja, što bi moglo imati pozitivan uticaj na vojnu penzionersku populaciju.

U međuvremenu, pitanje protesta postaje sve aktuelnije. Predsjednik Opštinske organizacije Udruženja za Herceg Novi, Pavle Pavlović, ističe da su tokom godine imali dobru saradnju sa lokalnom upravom, ali da zbog neriješenih stambenih problema vojnih penzionera, treba razmisliti o organizovanju protesta.

– Na stanove se čeka 30 godina. Obećanja su bila, ali samo pred izbore. Imamo 260 beskućnika, lica bez stana, odnosno bez krova nad glavom – rekao je Pavlović, naglašavajući nepravdu prema penzionerima koji godinama čekaju na riješenje stambenog pitanja.

Sličnu zabrinutost izražava i predsjednik Opštinske organizacije Udruženja za Bar, Velija Jašarević. On ukazuje da, iako se zgrade brzo niču, stambeni problemi za vojnu penzionersku populaciju i dalje nisu riješeni.

– Oni su te stanove platili, ali još uvijek nema rezultata i rješenja tog pitanja – poručio je Jašarević.

U Tivtu, predsjednik Opštinske organizacije, Đorđe Trajčevski, smatra da bi Udruženje trebalo da ima plan komunikacije sa institucijama, civilnim društvom i međunarodnim organizacijama za vojni veterane. Takav pristup, prema njegovim riječima, mogao bi da doprinese boljoj koordinaciji i većim šansama za rješenje problema vojnih penzionera.

Sličnog mišljenja je i predsjednik Opštinske organizacije Podgorica, Pavle Banović, koji je naveo da su u Podgorici organizovali mnoge aktivnosti, prvenstveno usmjerene na pomoć starijim i iznemoglim licima koja se nalaze u socijalnoj potrebi.

Udruženje vojnih penzionera u Crnoj Gori broji 1.470 članova, a najbrojnije organizacije su u Podgorici i Herceg Novom. Pored navedenih problema, članovi Udruženja najavljuju da će u narednoj godini nastaviti borbu za ostvarivanje svojih prava, a donijeli su i odluku o uvećanju pomoći licima kojima je to najpotrebnije.

Takođe, sugerisano je da bi vojni penzioneri trebalo da budu vidljiviji u javnosti, te da se njihov glas čuje više putem medija kako bi njihove potrebe bile prepoznate i shvaćene od strane nadležnih institucija.