Nju vejv, novi talas ili val, teško je definisati. Ovo je kao najbolja i najprikazivanija umjetnička tajna bila u nekada bivšoj državi svih naroda i narodnosti. Bendovi su bili popularni, ipak nije svako znao šta je to, kakva je to muzika. Naprotiv, to je bila manjina.

Tačno u vrijeme malo prije Titove smrti je nastao ovaj umjetnički, a ne samo muzički pokret. Ovo je nešto bilo nadnacionalno, mozda jedina tačka spajanja naroda, nakon smrti velikog vođe. Vrijeme kad su se Beograd i Zagreb voljeli.To je doba zatišja pred veliku katastrofu, koja će nedugo posle zadesiti narode ove države.

Glavni centri nove kulture su bili Beograd, Zagreb, Ljubljana, Novi Sad, Rijeka. Može se reći da se sa ovim pokretom uobličava urbanitet u Jugoslaviji, kao i sloboda izražavanja koja do tada nije bila dozvoljena u većoj mjeri. Da, kontrola je i dalje bila, ali stege počinju da labave. Bendovi se slobodnije ponašaju, nema više onoga pritiska od ranije.

Ovo je vrijeme i odlaska mladih obrazovanih ljudi u Njujork i London, najcešće. Po nekim procjenama rok scena u Jugoslaviji bila je najintezivnija u Evropi, posle Londona i Berlina. Ljudi su pratili sve trendove od klasičnog roka, hard roka i psihodelije, hevi metala, panka, novog talasa, darka, novog romantizma. Sve to u specifičnoj atmosferi balkanskih prostora. Zaista, jedinstven zvuk.

Recimo samo bendovi poput Ekv-, Idola, Lajbaha, Smaka, kao hard rok i bluz benda, većinske makedonske alternativne scene su bili neobična muzička i umjetnička pojava.