Na krajnjem jugu Španije nalazi se praistorijski megalit – Menga, manje poznat, ali daleko veći od britanskog Stounhendža.

Radi se o ogromnom spomeniku, odnosno dolmenu, koji je sačinjen od kamenih blokova, i sagrađen u brdu. Dugo je predstavljao zagonetku za arheologe.

Pretpostavlja se da je dolmen Menga izgrađen između 3800. i 3600. godine prije nove ere, odnosno u vrijeme bakarnog doba.

Njegovi graditelji, iako su raspolagali primitivnim alatima, izgradili su građevinu od 32 ogromna kamena bloka, težine više od 200.000 kilograma, sa prostorijom čije kamene svodove podupiru kameni stubovi.

Stručnjaci su se dugo pitali kako su u neolitu, više od hiljadu godina prije izgradnje egipatskih piramida, graditelji uspijevali da pomjeraju ogromno kamenje sa milimetarskom preciznošću i orijentišu ih prema tačkama izlaska sunca, tokom ljetnje dugodnevice.

Međutim, u časopisu “Science Advances” objavljena je zanimljiva pretpostavka – da je stijenje dovlačeno iz kamenoloma koji se nalazi na svega oko 850 metara.

Istraživanje, koje je trajalo deset godina, pokazalo je da su graditelji montirali nivelisane pragove i sistem saonica, preko kojih su prevlačili teške blokove, a naučnici kažu da je riječ o sofisticiranom dizajnu i planiranju, kao i poduhvatu koji je zahtijevao mobilizaciju velike radne snage i izvanrednu logistiku.

Najveći kamen Menga dolmena težak je 150 tona.

Arheolozi kažu da zbog znanja koje su drevni ljudi imali na polju geologije, fizike, matematike i astonomije, ovaj dolmen ne predstavlja samo veliki poduhvat građevinstva, nego i veliki iskorak napretku humanističkih nauka.